ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΓΙΑ ΗΜΙΑΝΑΠΑΥΣΗ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ
ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΝ ΒΑΡΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ!
Πιθανά το έχετε διαπιστώσει κι εσείς: μπήκαμε επίσημα στο τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι «χαλάρωσης»! Η παρωδία που ξεκίνησε το Μάρτη του 2020 μοιάζει πλέον όλο και περισσότερο με κανονικότητα. Μια κανονικότητα στην οποία πότε «επιστρέφουμε» και πότε «εγκαταλείπουμε». Μια κανονικότητα έκτακτης ανάγκης, σαν να λέμε, κατάλληλη για καιρούς σαν αυτούς που ζούμε. Από Μάη μέχρι Σεπτέμβρη μπορούμε όλες να κάνουμε το κορόιδο. Να πείθουμε τους εαυτούς μας ότι «αναγκαστικά θα συμβιώσουμε με τον κορονοϊό», αρκεί βέβαια να «προσέχουμε», να εμβολιαζόμαστε και να τηρούμε γενικά τα μέτρα. Κι από Οκτώβρη ξανά σοκ και δέος: μάσκες, εμβόλια, πιστοποιητικά και δωσ’ του! Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: τί είδους χαλάρωση είναι αυτή; Είμαστε σίγουρες ότι οι απλήρωτοι/ες υγειονομικοί που παραμένουν σε αναστολή εδώ και 9 μήνες δεν νιώθουν καμία χαλαρότητα. Το ίδιο όσες ψάχνουμε δουλειά και τρώμε στη μάπα ερωτήσεις τύπου «εμβόλιο έχετε κάνει;». Από την άλλη, επιβάλλεται σε όσους δουλεύουμε να κάνουμε rapid tests και δεν είμαστε λίγες αυτές που εξαναγκαζόμαστε ακόμα να φοράμε μάσκες φίμωτρα για 8 ώρες τουλάχιστον. Ένα κλίμα στρατιωτικής πειθαρχίας και φόβου έχει εγκαθιδρυθεί στις δουλειές. Κοιτώντας ψύχραιμα πίσω μας πρέπει να διαπιστώσουμε ότι αυτό είναι ένα από τα βασικά πράγματα που πέτυχαν τα αφεντικά μετά από δύο χρόνια «υγειονομικής κρίσης».
Μην σκοτίζεστε, όμως! Στο «χαλαρό» καλοκαίρι που έχουμε μπροστά μας τίποτα δεν θα θυμίζει το ζόφο του περσινού χειμώνα. Οι ταβέρνες και το λιανεμπόριο άνοιξαν προς τέρψιν όλων μας, μόνο που οι μισθοί έχουν υποτιμηθεί ακραία και για να βρούμε δουλειά πρέπει να δηλώσουμε τα υγειονομικά μας φρονήματα. Τα αφεντικά του τουρισμού γκρινιάζουν, μόνο που τα νέα από το ουκρανικό μέτωπο είναι δυσοίωνα. Άσε που για να γεμίσει το ρεζερβουάρ πρέπει να κάνουμε αίτηση για δάνειο. Καθώς ο μισθός μας ροκανίζεται πλέον με διάφορους τρόπους και ενόσω καλούμαστε να κάνουμε κι άλλες θυσίες για χατίρι των αφεντικών, η λεγόμενη «επιστροφή στην κανονικότητα» αποκαλύπτεται τελικά ως αυτό που πραγματικά είναι: μία ακόμα εντολή να βγάλουμε το σκασμό!