Ποιος θα «πληρώσει» το κάψιμο απ' το multitasking;

Νιώθεις πως κάθε μέρα που περνάει, φεύγεις απ την δουλειά με όλο και πιο καμένο κεφάλι;
Το ίδιο συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία όσων δουλεύουν με υπολογιστή ή
smartphone, προσπαθώντας να φέρουν εις πέρας πολλά και (συχνά) διαφορετικά πράγματα
ταυτόχρονα.
Το multitasking στη δουλειά είναι διαχρονική συνθήκη. Στην εποχή μας όμως, που η χρήση του
υπολογιστή θεωρείται παντού αυτονόητο ή προαπαιτούμενο, απογειώνεται: μέσα σε μια οθόνη
χωράνε άπειρες εργασίες ταυτόχρονα, bingo!
Multitasking σημαίνει εντατικοποίηση και απλήρωτη εργασία: κάνουμε τρεις
και τέσσερις δουλειές σε μία -με τον ίδιο μισθό. Τηλέφωνα, γραπτά και φωνητικά μηνύματα,
push notifications, email και κελιά στο excel, chat rooms και bots μας κυνηγάνε (εντός και εκτός
ωραρίου) προσθέτοντας ή αλλάζοντας τις προτεραιότητες της δουλειάς, με καταιγιστικούς
ρυθμούς.
Όμως δεν είμαστε μηχανές – Δεν λειτουργούμε με on-off (Και χαιρόμαστε γι αυτό).
Οι γρήγορες και απότομες εναλλαγές στην εστίαση της προσοχής, μας καίνε το κεφάλι και μας
τσακίζουν τα νεύρα, ακόμα και αν έχουμε την αίσθηση ότι έχουμε μάθει να το κάνουμε
αυτόματα και μηχανικά.
Η ψηφιοποίηση δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, που συμβαίνει μόνο μέσα στις οθόνες.
Έχει άμεσα και υλικά αποτελέσματα στις ζωές μας, μας ξεζουμίζει, μας μετατρέπει σε ρομπότ –
υπάκουους εργάτες/καταναλωτές/στρατιώτες που ακολουθούν τις εντολές χωρίς αντιρρήσεις.
Η ψηφιοποίηση είναι τεχνική διακυβέρνησης.
Σαν τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε, βρίσκοντας τα προτάγματα και τις αντιστάσεις της
εποχής μας.

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΡΟΜΠΟΤ
να οργανώσουμε τις αρνήσεις μας